Day in the life, 5 jaar later: Studio Hermine achter de schermen
- mienbuytaert
- 10 sep
- 4 minuten om te lezen
Van tropenjaren naar rustiger vaarwater en van start-up naar stevige branding
Zoān vijf jaar geleden schreef ik voor āOndernemende Moedersā een blog over hoe ik het
ondernemerschap combineerde met een zoon van net vijf en een dochter van drie. Ik noemde het
toen de tropenjaren. En dat waren het ook: nachten die vaker kort dan lang waren, middagdutjes die
mijn agenda dicteerden en vaak zieke kindjes die zonder pardon mijn prioriteitenlijst herschreven.
Mijn dagen werden bepaald door hun ritme, of eigenlijk door het gebrek daaraan.
Vandaag zijn ze 10 en 7, fulltime naar school, en een stuk zelfstandiger. Meer ademruimte? Zeker.
Rustiger? Niet echt. Waar ik vroeger vooral brandjes bluste, vaar ik nu in iets rustiger water. Ruimte
voor overzicht, richting en groei. En die verschuiving zie je ook in Studio Hermine: van start-up-
zoektocht naar een stevig fundament in branding ā voor mezelf Ć©n voor de ondernemers met wie ik
werk.
De kunst van rustig starten in een drukke ochtend
Onze ochtendspits heeft een upgrade gekregen. Nog steeds een mini-marathon, maar met een stuk
minder drama. Waar het vroeger vooral ging om āWaar is die knuffel nu gebleven?ā, draait het nu
vaker om brooddozen vullen volgens de nieuwste āIk lust dit sinds gisteren Ć©cht niet meerā-regels
en natuurlijk⦠mijn favoriete onderdeel: outfit-discussies die volledig buiten mijn logica vallen.
"De sleutel tot een rustige ochtend? Loslaten. En koffie. Altijd koffie."
Sinds kort blijft mijn gsm uit tot de kinderen op school zitten. Dat scheelt een hoop stress en geeft
me een veel rustigere start. Zo kan ik focussen op wat Ʃcht telt: samen ontbijten. Aan tafel bespreken we nog snel de praktische dingen: wie heeft zwemmen, welke naschoolse
activiteiten, met de auto van papa of te voet naar school. Maar bovenal: we genieten van een kort
moment samen, nog vóór de dag echt begint.

Werkritme en creatieve flow
Vroeger leek mijn planning op een jongleeract: schuiven, improviseren, hopen dat alles past. Nu is
er duidelijkheid, waardoor ik sneller in een creatieve flow kom.
Mijn werkdagen zijn intussen dan ook strakker georganiseerd. Het begin van de voormiddag blijft
ideaal voor administratie, mails en korte calls. Pas als dat allemaal geregeld is, kan ik echt in mijn
creatieve flow duiken, zonder dat een vergeten offerte of losse eindjes me constant afleiden.
Dan begint het leukste werk: logoās ontwerpen, brandings uitdenken, moodboards samenstellen,
kleurenpaletten finetunen, lettertypes schuiven (klinkt simpel, maar niet echt). Achter de schermen
ontstaat zo stap voor stap een merk, van eerste concept tot presentatie.
In de namiddag gaat die creatieve flow meestal gewoon door. Maar er is ook ruimte voor andere
dingen: meetings, brainstorms en soms wat inspiratie opdoen buiten het scherm. Mijn socials
probeer ik één dag per maand in te plannen⦠al schuift dat meestal op. En eerlijk? Soms komt het
er gewoon helemaal niet van. Werkpuntje dus! Klanten zie ik nu vaker via videocalls, maar ik blijf houden van live ontmoetingen in een gezellige koffiebar of bij hen op kantoor. Een eigen kantoor om klanten te ontvangen? Voorlopig nog een
droom, maar wie weetā¦
Professionele groei
Vijf jaar geleden nam ik opdrachten aan āomdat het konā. Vandaag kies ik bewust. Met een
scherpere focus vinden de juiste klanten steeds vaker hun weg naar Studio Hermine. De kern?
Zelfstandigen en kmoās begeleiden bij een volledige (re)branding: van logo tot huisstijl en alles
daartussen. Dat levert sterke merkverhalen op Ʃn langdurige samenwerkingen als vaste grafische
partner.
āMet een scherpere focus trek ik nu de klanten aan die Ć©cht bij Studio Hermine passen.ā
Daarnaast gaf freelancen me de kans om mijn creatieve stempel te drukken op grote
brandingprojecten voor bedrijven uit verschillende sectoren. Die mix houdt mijn werk boeiend en
uitdagend, en gaf me het zelfvertrouwen en oog voor detail waar mijn portfolio nu op steunt.
En dan is er nog Petite Hermine: mijn aparte label voor geboortekaartjes en bijhorend drukwerk.
Niet meer de hoofdfocus, maar een blijvende passie die ik nooit zal loslaten. Omdat ik selectiever
ben in de projecten die ik aanneem, voelt elk geboortekaartje nog specialer en kan ik er al mijn
creativiteit in kwijt.
Balans tussen ondernemen en moederschap
De tropenjaren hebben plaatsgemaakt voor schoolwerk, hobbyās en vriendjes die komen spelen. De
kinderen zijn ouder, maar dat betekent niet dat het rustiger is. Van āmama met een handtas vol tutjes
en vochtige doekjesā ben ik geĆ«volueerd naar āmama met een taxi-schema en een flinke to-do-lijstā.
Thuiswerken met twee kinderen? Laten we zeggen: een sport op zich. Ze maken lawaai, vragen
aandacht en rennen rond op de momenten dat ik net geconcentreerd moet zijn. Flexibel plannen is
dus nog steeds de boodschap.
Even meedenken met een huiswerkopdracht, tussen twee calls door een fietsband repareren of een
balletpakje zoeken, en last-minute naar de winkel voor dat klasfeest van morgen: het hoort er
allemaal bij.

" Het mooiste aan ondernemen is voor mij dat ik mijn creativiteit kan inzetten Ʃn tegelijk ruimte heb voor wat thuis belangrijk is."
Gelukkig zijn ze ook mijn grootste supporters. Vaak de eersten die mijn ontwerpen zien, en altijd
met eerlijke feedback. Altijd trots, altijd scherp⦠al zouden ze bijna alles geel maken, mét
regenboog.
En toch voelt het vooral als een voorrecht: moeder Ʃn ondernemer zijn. Mijn agenda zelf bepalen,
aanwezig zijn voor mijn kinderen en ondertussen mijn creativiteit volledig laten stromen in Studio
Hermine, dat maakt alles de moeite waard.

Opmerkingen